مدح و ضربت خوردن امیر المؤمنین علیهالسلام در شب نوزدهم
امام رو به رهایی؛ عـمامه روی زمین قیامتی شد؛ بعـد از اقـامه؛ روی زمین خطوط آخر نهج البلاغه ریخت به خاک چکید خـون خـدا در ادامه روی زمین خودت بگو به که دل خوش کنند بعد از تو گرسنگان «حجاز» و «یمامه» روی زمین۱ زمان به خـواب ببـیـند که باز امیرانی رقم زننـد به رسم تو نامه روی زمین: مرا بس است همین یک دو قرص نان ز جهان مرا بس است همین یک دو جامه روی زمین۲ |